Park Narodowy Czeska Szwajcaria jest jednym z czterech parków narodowych w Republice Czeskiej. Został ogłoszony w 2000 roku, a głównym przedmiotem ochrony są unikalne formacje piaskowcowe i związany z nimi biotop. Potężne skalne wieże, bramy, ściany, wąwozy, miasta i labirynty powstały w wyniku erozji kredowych osadów morskich, które zostały wydobyte na powierzchnię w okresie czwartorzędu w wyniku fałdowania alpejskiego. Najbardziej znaną formacją skalną jest Brama Pravčicka, która stała się symbolem parku. Ma ona status narodowego pomnika przyrody i jest największą bramą skalną w Europie. Obok niej zbudowano pałac Sokole Gniazdo. Czeska Szwajcaria znajduje się w powiecie Děčín między miejscowościami Hřensko, Chřibská i Brtníky. Zajmuje obszar w pobliżu granicy państwowej z Niemcami, która oddziela go od Parku Narodowego Szwajcarii Saksońskiej. Powierzchnia parku wynosi 79,23 km². Obszar należy do jednostki geomorfologicznej Gór Połabskich, która jest częścią Rudaw . Park otoczony jest od południa i zachodu Obszarem Chronionego Krajobrazu Łabskich Piaskowców, a od wschodu Obszarem Chronionego Krajobrazu Gór Łużyckich. Na terenie parku znajduje się tylko jedna miejscowość, Mezná, należąca do gminy Hřensko, a także ruiny Dolskiego młyna wodnego oraz kilka twierdz skalnych (np. Falkenštejn, Šaunštejn). W ostatnich latach podjęto nieudane próby rozszerzenia Parku Narodowego Czeska Szwajcaria na lewy brzeg Łaby, w tym na obszary Tiskich Stěn i Děčínskiego Sněžníka. Miejsca te są obecnie chronione tylko jako Obszar Chronionego Krajobrazu.